Իրական աշխարհի ծրագրերի մեծ մասը կախված է օգտվողի մուտքագրած տվյալներից, և այդ ծրագրերը փոխում են իրենց կատարման տրամաբանությունը՝ ըստ մուտքային տվյալների: Այսինքն, ծրագրի վերջնական արդյունքները կարող են կախված լինել օգտվողի մուտքագրած տվյալներից: Մինչ այժմ մենք դիտարկել ենք միայն ֆիքսված արդյունքներ տպող ծրագրեր:
print() օգտագործվում է տպելու համար, իսկ input()-ը օգտագործվում է օգտվողից մուտքային տվյալներ ստանալու համար: Օգտվողը կարող է մուտքագրել իր անունը, հեռախոսահամարը, տեքստային հաղորդագրություն և այլն:
Այսպիսով, եթե մենք ցանկանում ենք գրել մի պարզ ծրագիր, որը կողջունի օգտվողին, մենք պետք է օգտվողի մուտքագրած տվյալը պահենք ինչ-որ փոփոխականում և հետագայում տպենք այն (փոփոխականները ավելի մանրամասն կքննարկենք մի փոքր ուշ).
name = input()
print('Hi', name)
Այստեղ ծրագիրը տպում է ֆիքսված տեքստը Hi որին հաջորդում է name փոփոխականում պահվող արժեքը: Այն դեպքում, երբ օգտատերը մուտքագրում է Anna, ծրագիրը կտպի Hi Anna : Այն դեպքում, երբ օգտատերը մուտքագրում է Simon, ծրագիրը կտպի Hi Simon : Այսպիսով, նույն ծրագիրը տպում է տարբեր արդյունքներ՝ կախված օգտատիրոջ մուտքագրած տվյալներից:
input()-ի միջոցով ստացված արժեքը վերագրվում է name փոփոխականին: Սա Python-ին ասում է, որ օգտագործողի կողմից մուտքագրված տվյալը պահպանի name-ի մեջ: Դրանից հետո մենք կարող ենք տպել name-ը ինչպես ցանկացած այլ տեքստ կամ թիվ: Ուշադրություն դարձրեք, որ փոփոխականում պահվող արժեքը տպելու համար մենք չենք օգտագործում չակերտներ և փոխարենը գրում ենք փոփոխականի անունը:
Առաջադրանք
Գրեք ծրագիր, որն օգտատիրոջը կողջունի Hello,-ով, որին կհետևի օգտատիրոջ անունը:
Ահա մի քանի օրինակներ, թե ինչպես պետք է ծրագիրն աշխատի տարբեր մուտքային տվյալների համար․
Մուտք
Ելք
Anna
Hello, Anna
Bob
Hello, Bob
Simon
Hello, Simon
Բացատրություն
Առաջին օրինակում ծրագիրը մուտքում ստանում է Anna և ելքում տպում՝ Hello, Anna.
Երկրորդ օրինակում ծրագիրը մուտքում ստանում է Bob և ելքում տպում՝ Hello, Bob.
Երրորդ օրինակում ծրագիրը մուտքում ստանում է Simon և ելքում տպում՝ Hello, Simon.
Նշում. Ծրագիրը ամեն թեստի համար աշխատում է առանձին։ Այսինքն ամեն թեստի/օրինակի աշխատանքը առանձին է։