Տարրերի ստացում՝ պարզ եղանակով
if պայմանի միջոցով մենք կարող ենք ստուգել՝ արդյո՞ք բանալին առկա է բառարանում, թե՞ ոչ, և դրանից հետո միայն վերցնել բանալու արժեքը։ Բայց սա կարող է տհաճ և կրկնվող աշխատանքի վերածվել։ Python-ը տրամադրում է շատ հեշտ և ապահով եղանակ՝ բառարաններից արժեքների ստացման համար։ Այդ մեթոդը կոչվում է .get().# Imagine we have a great team for a startup
team = {
'HR': ['John Smith', 'Taylor Vu'],
'Designers': ['Garry Tan'],
'Developers': ['Linus Torvalds', 'Yegor Bugayenko'],
}if 'HR' in team:
print(team['HR'])
else:
print([])
if 'QA' in team:
print(team['QA'])
else:
print([])print(team.get('HR', []))
print(team.get('QA', []))Այստեղ մենք ստանում ենք
team բառարանը .get() մեթոդով, որտեղ տրամադրում ենք բանալին որպես առաջին պարամետր (HR կամ QA), իսկ default արժեքը՝ որպես երկրորդ պարամետր (այս օրինակում՝ դատարկ ցուցակ):Այլ դեպքերում մենք կարող ենք որոշակի default արժեք ունենալ, որը լինի թիվ կամ տող՝
population.get('China', '~1.5 Billion')։ Եթե China բանալին առկա է population բառարանում, ծրագիրը կվերադարձնի դրան համապատասխան արժեքը: Բայց եթե China-ն առկա չէ population բառարանում, ծրագիրը կվերադարձնի '~1.5 Billion'։Առաջադրանք
Հականիշների բառարանը պարունակում է բառեր, որոնք ունեն հակադիր նշանակություն։ Տրված է
n հականիշ բառերի զույգերը։ Ձեզ խնդրում են տպել q հականիշներ՝ հաջորդող q բառերի համար, և Not found, եթե այդ բառերը չեն գտնվել սկզբնական ցանկում: Հայտնի է, որ հականիշ զույգերի բառերը չեն կրկնվում:Մուտքի առաջին տողը պարունակում է մեկ ամբողջ թիվ՝
n, որը հականիշ զույգերի թիվն է: Հաջորդ n տողերը պարունակում են երկու բառ, որոնք բաժանված են բացատով․ դրանք հականիշ զույգեր են: Հաջորդ տողը պարունակում է մեկ ամբողջ թիվ՝ q, որը հարցման բառերի քանակն է: Հաջորդ q տողերը պարունակում են մեկական բառ:Ծրագիրը պետք է տպի
q թվով տողեր: Յուրաքանչյուր տող պետք է պարունակի հականիշ կամ Not found, եթե հականիշը չկա սկզբնական ցանկում:Մուտք | Ելք |
5
warm cold
sunny cloudy
fast slow
tired energetic
love hate
3
warm
hate
potato | cold
love
Not found |
Constraints
Time limit: 2 seconds
Memory limit: 512 MB
Output limit: 1 MB